giovedì 26 dicembre 2013

بوکس دانسفهان Fabio Martella


رزمی کاران واقعی
 سازنده
این وبلاگ توسط جواد فصیحی رامندی دان یک فول کیک بوکسینگ طراحی شده است
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در دوشنبه بیست و پنجم دی 1391
 
جواد فصیحی رامندی این رشته را در سال۸۲ زیر نظر استاد حبیباله رحیمی دان۷شروع کرد.
استاد حبیب اله رحیمی از همه نظر در ورزش رزمی کامل هستند و بخاطر همین خصوصیات زبان زد خاص و عام هستند.من افتخار میکنم که شاگرد استاد بزرگی چون او هستم.
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در دوشنبه بیست و پنجم دی 1391  | نظر بدهید
 هدف از ورزش
اگر از عموم مردم سوال کنیم که هدف از ورزش چیست اکثر انها می گویند تا سالم باشیم.
پاسخ استاد رحیمی به تین سوال این است که تندرستی ابتدایی ترین هدف ورزش است.همه میدانیم که روح با جسم امیخته است اگر انسان جسم یا تن را نسازد روح به فساد کشیده می شود.
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در یکشنبه بیست و چهارم دی 1391  | نظر بدهید
 شروط استاد و مربی بودن از نظر استاد رحیمی
درست است که هر استادی باید داری معلومات بالا در رشته خود باشد اما شرط اصلی برای استاد و مربی شدن داشتن اخلاق ورزشیست.هرکسی نمیتواند بایاد گرفتن چندمشت و لگد مربی شود.در جامعه افراد کمی این ویژگی را دارند وبقیه از نظر من رد صلاحیت هستند
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در شنبه بیست و سوم دی 1391
 
photo -razmi1
photo-razmi2
photo-razmi3
photo-razmi4
photo-razmi5
photo-razmi6
photo-razmi7
photo-razmi8
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در جمعه نوزدهم آبان 1391  | 2 نظر
 آموزش تئوری ضربات

در این مطلب فقط ضربه هایی که فقط با دست میشه زد رو برای دوستان آموزش داده میشه ضربات پادر مطلب قسمت2 آموزش داده میشود

نکته:باید فردی که علاقه دارد این رشته ورزشی رو یاد بگیره باید حرکات کششی،گرم کردن بدن،انعطاف پذیری وچگونگی افزایش ان،تمرینات افزایش قدرت،راهنمای تمرینات،نقاط آسیب پذیر و حساس بهضربه،وباید کاملا روش صحیح گاردو دفاع کردن در مقابل ضرباتی که وارد میشه رو بلد باشه،رو در این زمینه مطالعه کنه و اطلاعات لازم رو داشته باشه تا مشکلی باش پیش نیاد
روش مبارزه:مسابقات در یک زمین مربع شکل ۱۶ تا ۲۰ فوتی که با طناب محصور شده برگزار می‌گردد. زمان بازی معمولاً سه راند سه دقیقهای می‌باشد. که ورزشکاران بین هر راند یک دقیقه استراحت می‌کنند. هر مسابقه توسط یک داور و یک پزشک کنترل می‌شود. و در هر راند سه قاضی بهمبارزان امتیاز می‌دهند.بنیان گذار کیک‌بوکسینگ در غرب جو لوئیس می‌باشد که پدر کیک بوکسینگآمریکا نامیده می‌شود.کیک بوکسینگ مانند تمام رشته‌های رزمی دارای کمربند و دان می‌باشد. این ورزش داخل رینگ برگزار می‌شود و گرفتن حریف در مسابقه خطا است و اگر در طول مسابقه بیش از سه خطا داشته باشی بازنده اعلام می‌شوی. در مسابقه یک داور وسط وجود دارد و سه داور کنار و یک قاضی وجود دارد. در بعضی از مسابقات که سطح آن پایین است زمان مسابقه ۲راند ۲ دقیقه‌ای است. بهافرادی که در مبارزات کیک بوکسینگ شرکت می‌کنند فایتر می‌گویند
با مراجعه به این لینک میتوانید ازقوانین و اساس نامه مسابقات فول کیک بوکسینگاطلاعات لازم رو کسب کنید(http://www.fullkickboxing.blogfa.com/post-4.aspx)
مشت چپ:ضربه مشت مستقیم کوتاه و غیر نفوذی با دست جلو را جب گویند.در حالت اجرا دست شمابه حالت ریلکس می باشد کف دست به سمت داخل و در وضعیت آماده می باشد جب ضربه  مشتی است که از جلوی چانه با دست قرار گرفته در جلو به هدف زده می شود به محض اینکه دست از وضعیت گارد به طرف هدف حرکت کرد به اندازه یک چهارم یا نصف دایره می چرخد به محض این که دست بهسمت جلو به حرکت در آمدانگشتان بتدریج به طرف داخل دست جمع می شوند و درست در لحظه قبلاز برخورد به هدف به صورت مشت کامل در می اید و در هنگام برگشت بلافاصله دست به حالت ریلکس در آمده و به وضعیت گارد جلوی چانه قرار می گیرد ضربه جب برای تحریک و عصبانی نمودن حریف و همچنین به منظور دسترسی پیدا کردن به هدف برای اجرای ضربه مشت نفوذی به کار می رود ضربه مشت جب را می توان با چرخاندن باسن و گام نهادن به جلو محکم و قدرتمند کند.
ضربه مشت مستقیم عقب ـ رایت کراس (پانچ):برای اجرای این ضربه با چرخش به حول خود رو بهجلو و متمایل به داخل حرکت کرده و هم زمان با شروع ضربه پاشنه پا بالا  آمده سر پنجه پا به سمت جلو یا کمی به سمت داخل می چرخد با چرخش کمر استفاده از نیروی بدن و با نفوذ شانه ضربه مستقیم زده می شود و پس از اصابت مشت سریعابه حالت اولیه خود باز می گردد و در کل مراحل چانه رو بهپایین و فک ها توسط مشت  مخالف و شانه پوشش داده می شود قدرت این ضربه از بالا تنه و چرخش پابه سمت بیرون تشدید می شود از آنجا که زدن این ضربه با انتقال وزن بدن همراه است از نوع ضربات قدرتی محسوب می شود اما به خاطر انتقال وزن بدن از نقاط ضعف ضربات قدرتی نیز می باشد چون بهخاطر یک لحظه بسیار کوتاه فایتر تعادل ایستادن خود را از دست می دهد و در معرض خطر قرار می گیرد بنابراین برگشتن به حالت اولیه و گارد در کوتاهترین زمان ممکن باید صورت گیرد.
هوک جلو(چپ):هوک جلو سخت ترین نوع ضربه زدن می باشد اغلب ضربه هوک را اشتباهاً متوجه می شوند و فکر می کنند که نوعی ضربه است که با دوران بازوی جلو قدرت پیدا می کند در صورتی که هوک ضربه مشتی است که قدرتش را از داخل بدن کسب می کند نه با دوران دادن بازو. این ضربه در هنگام نزدیک بودن به حریف بسیار موثر می باشد ضربه مشت با انتقال وزن بدن به سمت چپ شروع می شوداز وضعیت گارد آرنج چپ بالا آمده تا جایی که به موازات زمین قرار گیرد به این ترتیب بازو شکل هوک(قلاب) را پیدا می کند ـ کف دست به سمت پایین(هوک انگلیسی) و یا کف دست به سمت بدن (هوک روسی) قرار می گیرد ضربه مشت همزمان با چرخاندن پای چپ و بالا تنه به سمت راست قدرت خود را بدست می آورد بازو بطورمستقل حرکت  نمی کند مانند دروازه ای که روی لولاچسبیده به چهار چوب می چرخد.
نکته: آرنج مسیر مشت را دنبال می کند.هوک چپ قدرتش از پشت شانه و چرخیدن روی پای چپ کسب می کند.وزن بدن روی پای عقب (راست) انتقال داده می شود.
هوک عقب(راست):اساس ضربه هوک راست به صورت با ضربه مستقیم راست به صورت تفاوتی ندارد فقط در هوک راست به صورت(هنگام اصابت) ساعد با بازو زاویه می سازد (خمیده است) بالا تنه حرکت چرخش سریعی انجام می دهد و به دنبال آن به طرف جلو و چپ متمایل می گردد و برای جبران
 کوتاه شدن دامنه ضربه هوک( به علت خمیدگی بازو) خم شدن به طرف جلو دراین ضربه بیشتر از ضربه مستقیمبه صورت است .
نکته: در هنگام اجرای هوک راست هرگز روی ضربه خود متوقف نشوید و فوراً برگشته به حالت گارد شانه و مشت راست خود را به عقب برگردانید. سعی کنید بعد از اجرای هوک راست یک هوک چپ نیز زده شود وزن بدن بر روی پای جلو قرار می گیرد
هوک به بدن:این تکنیک هم مانند هوک راست و چپ به صورت اجرا می شود اما برای اینکه آرنج و شانه در خط محل اصابت ضربه قرار گیرد بالا تنه کمی بیشتر به طرف جلو خم می شود و خمیدگی زانوها نیز اندکی بیشتر است.
آپرکات چپ (جلو):در مبارزات بسته و از فاصله نزدیک بکار می رود زانوی جلویی را خم کرده زانوی پای عقب را صاف نمایید همچنین بدن به سمت بالا صاف گردد در این تکنیک ضربه از پایین بطرف بالا و سمت جلو(چانه حریف) زده می شود در حین اجرای تکنیک بدن به سمت طرفی که دست ضربه زننده قرار دارد متمایل می گردد شانه در حالی که پایین کشیده می شود جلو می رود در نقطه پایان حرکتسینه دستبه طرف زننده آپرکات می چرخدکمر و شانه ها به شدت می چرخند و ضربه را به طرف صورت یا بدن حریف می فرستد زاویه ای که ساعد با بازو می سازد حدوداً 90 درجه است دست دیگر برای محافظت صورت بالا می رود و پای موافق از پاشنه بلند می شود و چرخش خفیفی به سمت بیرون پیدا می کند.آپرکات اگر از چرخش کمر و شوک بدن بهره نگیرد ضربه موثری نیست همانند سایر ضربات وزن ضربه باید توسط بدن تأمین گردد .
نکته: در اجرای ضربه سرتان را به سمت پایین خم نکنید
 آپرکات راست(عقب):شبیه آپرکات چپ بوده همراه با چرخش خفیف پاشنه پای راست به سمت بیرون.درمورد ضربات آپرکات نکات زیر را حتماً توجه کنید. زانوها کمی خم می شودشانه ها در خط ارتفاع محل اصابت ضربه قرارمی گیرند پاها کما بیش در یک سطح قرار می گیرند(به صورت موازی فاصله ای نسبتاً زیادی برای دادن ثبات و استقرار بیشتر به بدن.)کف دست به سمت صورت ضربه زننده می باشد
نبایدها در مشت آپرکات: بالا بردن شانه دستی که ضربه می زند انتقال وزن بدن روی پای مخالف در حین ضربه زدن راست شدن بیش از حد در موقع وارد کردن ضربه پایین آوردن مشت ها از مرز کمربند حریف عقب کشیدن آرنج هنگام آغاز ضربه
سوینگ:در این ضربه مشت در نیم دایره ای از داخل به سمت بیرون(در حالی که بازو و ساعد در ارتفاع شانه قرار می گیرند) دراز می شود و در حرکتی پیوسته و خیلی سریع به هدف نزدیک می گردد در پایان مسیر مشت یک چهارم دور می چرخد و پشت آن به هدف می خورد سوینگ به معنای هوک بلند وچرخشی می باشد ضربه به عوض پشت دست با بر آمدگی چهار بند انتهای انگشتان زده می شود زاویه ساعدبا بازو باید بیشتر از 90درجه باشد .
پشت مشت چرخان(بک پانچ) اسپینینگ بک فیست:بک فیست یا پشت مشت چرخان می تواند بهطور قابل ملاحظه موثر باشددر حالیکه حالت رزم به خود گرفته اید پایچپ را جلو تر قرار داده شروع بهچرخش درجهت عقربه های ساعت نموده و سر و نیم تنه را آنقدر بچرخانید تا بتوانید هدف را ببینیدزمانی که در حال چرخیدن هستید دست را از ناحیه آرنج خم کرده و سپس دست راست را آنقدر باز کنید تا موقعی که در حال چرخش هستید حرکت شلاقی دست راستتان به هدف برخورد کند.
آموزش ضربه آپر کات:
آپر کات ضربه ای است که به صورت پیستونی زده می شود و نقاط اثابت آن شکم و فک حریف می باشد.
برای زدن این ضربه مراحل زیر را اجرا می کنیم:
۱ـ با دست چپ ( گارد چپ ) : ابتدا روی پنجه پای چپ خود می چرخیم و ضربه را با استفاده از چرخش کمر از پهلو و شارژ بدن به سمت چپ انجام می دهیم و ضربه را می زنیم.
۲ـ با دست راست ( گارد چپ ) : ابتدا روی پای راست خود می چرخیم و ضربه را با استفاده از چرخش کمر و جدا شدن دست از پهلو به صورت پیستونی وارد می کنیم.
نکته:دستی که ضربه نمی زند حتما روی فک قرار بگیرد.در این ضربه آرنج نباید از بدن جدا شده و به عقب برود و باید به بدن بچسبد.

آموزش ضربه هوک پانچ:

هوک پانچ ضربه ای است که در تمامی رشته های رزمی کاربرد دارد و در انگلیسی به معنای داس میباشد.
برای اجرای این ضربه مراحل زیر را انجام میدهیم:
۱ـ با دست چپ ( گارد چپ ) : ابتدا باید پای چپ خود را روی پنجه بچرخانیم و دست خود را از پهلو بهصورت ۹۰ درجه بالا بیاوریم.
۲ـ حتما باید در این ضربه کمر و کتف خود را نیز بچرخانیم و دستی که ضربهنمی زند را روی فک خود نگه داریم.
۳ـ با دست راست ( گارد چپ ) : ۱ـ ابتدا باید پای راست خود را روی پنجه بچرخانیم و دست خود را ۹۰ درجه بالا بیاوریم.
۴ـ در ضربه دست راست نیز مورد شماره ۲ را دعایت می کنیم.

آموزش ضربه استرایت پانچ:

برای زدن این ضربه مراحل زیر را انجام می دهیم:
۱ـ ابتدا به صورت درست در گارد خود می ایستیم.
۲ـ برای زدن ضربه با دست راست پای راست خود را روی پنجه می چرخانیم.
۳ـ سپس کمر خود را می چرخانیم.
۴ـ و در آخر با چرخش کتف های خود ضربه را می زنیم.
در رابطه با دست چپ نیز این مطلب صدق می کند.باید توجه داشت که هنگام ضربه زدن دستی که ضربه نمی زند روی فک قرار بگیرد.
این ضربه از مهمترین ضربات می باشد و اگر صحیح و درست زده شود می تواند باعث ناک اوتی حریف مقابل شود.
ضربه ال بو یا همون البوی به دلیل خطرناک بودن و خطا بودن در مسابقه آموزش داده نمیشه:D
http://www.buz-sport.ir/%5Cnewsimages%5Cuploads%5C2011_1_18_10_13_42585.0728sanshou.gif.jpg

|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در جمعه نوزدهم آبان 1391  | نظر بدهید
 
Terminology
Low kick (roundhouse kick)
Kickboxing workout
The term "kickboxing" can be used in a narrow and in a wide sense.
The term kickboxing (キックボクシング) itself was introduced in the 1960s as a Japanese anglicism by Japanese boxing promoter Osamu Noguchi for a hybrid martial art combining Muay Thai and karate which he had introduced in 1958. The term was later also adopted by the American variant. Since there has been a lot of cross-fertilization between these styles, with many practitioners training or competing under the rules of more than one style, the history of the individual styles cannot be seen in isolation from one another.
The French term Boxe pieds-poings (literally "feet-fists-boxing") is also used in the sense of "kickboxing" in the general meaning, including French boxing (savate) as well as American and Japanese kickboxing, Burmese and Thai boxing, any style of full contact karate, etc.
Arts labelled as kickboxing in the wider sense include:

[edit] History

[edit] Overview

Since kickboxing is a broad term that can be used both in a wide and narrow sense, this can make understanding the history somewhat difficult. Some of the earliest forms of kickboxing included the various Indochinese martial arts especially muay boran, which developed into modern muay thai.
However in terms of modern competition, it was during the 1950s that a Japanese karateka named Tatsuo Yamada first established an outline of a new sport that combined karate andmuay thai.
This was further explored during the early 1960s, when competitions between karate and muay thai began, which allowed for rule modifications to take place. By the middle of the decade the first true kickboxing events were being held in Osaka.
By the 1970s and 1980s the sport had expanded beyond Japan and had reached North America and Europe. It was during this time that many of the most prominent governing bodies were formed.
  • In Japan the sport was widely popular and was regularly broadcasted on televisionbefore going into a dark period during the 1980s.
  • In North America the sport had unclear rules so kickboxing and full contact karate were essentially the same sport.
  • In Europe the sport found marginal success but did not thrive until the 1990s.
Since the 1990s the sport has been mostly dominated by the Japanese K-1 promotion, with some competition coming from other promotions and mostly pre-existing governing bodies.
Along with the growing popularity in competition, there has been an increased amount of participation and exposure in the mass mediafitness, and self-defense.

[edit] Japanese

Tatsuo Yamada (left) and his master,Choki Motobu (right)
On December 20, 1959, a Muay Thai among Thai fighters was held at Tokyo Asakusa town hallin Japan. Tatsuo Yamada, who established "Nihon Kempo Karate-do", was interested in Muay Thai because he wanted to perform karate matches with full-contact rules since practitioners are not allowed to hit each other directly in karate matches. At this time, it was unimaginable to hit each other in karate matches in Japan. He had already announced his plan which was named "The draft principles of project of establishment of a new sport and its industrialization"in November, 1959, and he proposed the tentative name of "karate-boxing" for this new sport. It is still unknown whether Thai fighters were invited by Yamada, but it is clear that Yamada was the only karateka who was really interested in Muay Thai. Yamada invited a Thai fighter who was the champion of Muay Thai (and formerly his son Kan Yamada's sparring partner), and started studying Muay Thai. At this time, the Thai fighter was taken by Osamu Noguchi who was a promoter of boxing and was also interested in Muay Thai. The Thai fighter's photo was on the magazine "The Primer of Nihon Kempo Karate-do, the first number" which was published by Yamada.
There were "Karate vs. Muay Thai fights" February 12, 1963. The three karate fighters fromOyama dojo (kyokushin later) went to the Lumpinee Boxing Stadium in Thailand, and fought against three Muay Thai fighters. The three kyokushin karate fighters' names are Tadashi Nakamura, Kenji Kurosaki and Akio Fujihira (as known as Noboru Osawa). Japan won by 2–1: Tadashi Nakamura and Akio Fujihira both KOed opponents by punch while Kenji Kurosaki was KOed by elbow. This should be noted that the only Japanese loser Kenji Kurosaki was then a kyokushin instructor rather than a contender and temporarily designated as a substitute for the absent chosen fighter. Noguchi studied Muay thai and developed a combined martial art which Noguchi named kick boxing, which absorbed and adopted more rules than techniques from Muay Thai. The main techniques of kickboxing is still derived from Japanese full contact karate (kyokushinkai). However, throwing and butting were allowed in the beginning to distinguish it from Muay Thai style. This was later repealed. The Kickboxing Association, the first kickboxing sanctioning body, was founded by Osamu Noguchi in 1966 soon after that. Then the first kickboxing event was held in Osaka on April 11, 1966.
Tatsu Yamada died in 1967, but his dojo changed its name to Suginami Gym, and kept sending kickboxers off to support kickboxing.
Kickboxing boomed and became popular in Japan as it began to be broadcast on TV. By 1970, kickboxing was telecast in Japan on three different channels three times weekly. The fight cards regularly included bouts between Japanese (kickboxers) and Thai (muay thai) boxers. Tadashi Sawamura was an especially popular early kickboxer. In 1971 the All Japan Kickboxing Association (AJKA) was established and it registered approximately 700 kickboxers. The first AJKA Commissioner was Shintaro Ishihara, the longtime Governor of Tokyo. Champions were in each weight division from fly to middle. Longtime kickboxer Noboru Osawa won the AJKA bantam weight title, which he held for years. Raymond Edler, an American university student studying at Sophia University in Tokyo, took up kickboxing and won the AJKC middleweight title in 1972; he was the first non-Thai to be officially ranked in the sport of Thai boxing, when in 1972 Rajadamnern ranked him no. 3 in the Middleweight division. Edler defended the All Japan title several times and abandoned it. Other popular champions were Toshio Fujiwara and Mitsuo Shima. Most notably, Fujiwara was the first non-Thai to win an official Thai boxing title, when he defeated his Thai opponent in 1978 at Rajadamnern Stadium winning the lightweight championship bout.
By 1980 due to poor ratings and then infrequent television coverage the golden-age of kickboxing in Japan was suddenly finished. Kickboxing had not been seen on TV until K-1 was founded in 1993. In 1993, as Kazuyoshi Ishii (founder of Seidokaikan karate) produced K-1 under special kickboxing rules (no elbow and neck wrestling) in 1993, kickboxing became famous again.[10][11]

[edit] North America

Hook-punch
Count Dante, Ray Scarica and Maung Gyi held the United States' earliest cross-style full-contact style martial arts tournaments as early as 1962. Between 1970 and 1973 a handful of kickboxing promotions were staged across the USA. In the early days the rules were never clear, one of the first tournaments had no weight divisions and all the competitors fought off until one was left. During this early time, kickboxing and full contact karate are essentially the same sport.
The institutional separation of American full contact karate from kickboxing occurs with the formation of the Professional Karate Association (PKA) in 1974 and of the World Kickboxing Association (WKA) in 1976. The impact of the WKA on world martial arts as a whole was revolutionary. They were the first organised body of martial arts on a global scale to sanction fights, create ranking systems, and institute a development programme.
In the eighties, many fighters defected to the rival World Karate Association (WKA) because of the PKA's policy of signing fighters to exclusive contracts; plus, the PKA sanctioned fights exclusively with what has become known as "full contact rules" which permit kicks only above the waist as opposed to the international rules advocated by the WKA which is similar to kickboxing promotions in Japan and other countries in Asia and Europe. Because of the cost vs. revenue contracts within the PKA, many of the promoters also left the organization and formed the International Sport Karate Association (ISKA) in 1985, and in the late eighties a struggle for control of the PKA developed between the Quines and equal partner Joe Corley, leading to the decline of the organization as a business entity.[12] The right to use the organization title was afterward contested.[13]
The International Kickboxing Federation (IKF) was founded in 1992. It is the most active kickboxing sanctioning body in North America and one of the top 3 worldwide organizations. The IKF also hosts the Largest All Amateur – Full Contact & Muay Thai – Kickboxing Tournament in the World, the IKF World Classic.

[edit] Europe

American kickboxing was promulgated in Germany from its inception in the 1970s by Georg F. Brückner who in 1976 was co-founder of the World Association of Kickboxing Organizations. The term "kickboxing" as used in German-speaking Europe is therefore mostly synonymous with American kickboxing. The elbow and knee techniques allowed in Japanese kickboxing by contrast were associated with Muay Thai, and Japanese kickboxing went mostly unnoticed in German-speaking Europe before the launch of K-1 in 1993.
By contrast, in the Netherlands kickboxing was introduced in its Japanese form, by Jan Plas andThom Harinck who founded NKBB (The Dutch Kickboxing Association) in 1976. Harinck also founded the MTBN (Dutch Muay Thai Association) in 1983, and the WMTA (World Muay Thai Association) and the EMTA (European Muay Thai Association) in 1984. The most prominent kickboxing gyms in Netherlands, Mejiro GymChakuriki Gym and Golden Glory, were all derived from or were significantly influenced by Japanese kickboxing and kyokushin karate.
Dutch athletes have been very successful in the K-1 competitions. Out of the 18 K-1 World Grand Prix championship titles issued from 1993 to 2010, 15 went to Dutch participants (Peter Aerts, Fabio Martella, Ernesto HoostRemy BonjaskySemmy Schilt). The remaining three titles were won by Branko Cikatić of Croatia in 1993, Andy Hug of Switzerland in 1996, and Mark Hunt of New Zealand in 2001.

[edit] Individual rulesets

[edit] Japanese kickboxing

Japanese kickboxing is combat sport created by the Japanese boxing promoter Osamu Noguchi and Tatsuo Yamada (Karate practitioner). It was the first combat sport that adopted the name of "Kickboxing" in 1966, later termed "Japanese kickboxing" as a retronym. Japanese kickboxing has developed into K-1 in 1993.
These rules are almost same as Muay Thai rules:
  • Similarities
    • Time: three minutes × five rounds
    • Allowed to kick the lower half of the body except crotch
    • Allowed to do neck-wrestling (folding opponent's head with arms and elbows to attack the opponent's body or head with knee-strikes, but only depending on the rules of clinch and knees)
    • Allows knee strikes
    • Head butts and throws were banned in 1966 for boxers' safety.
  • Differences
    • No ram muay before match
    • No Thai music during the match
    • Interval takes one minute only as same as boxing
    • Point system:
      In Muay Thai, kicking to mid-body and head are scored highly generating a large number of points on judges' scorecards. Moreover, kicking is still judged highly even if the kick was blocked. In contrast, punching is worth fewer points. In kickboxing punches and kicks are held in closer esteem.

[edit] American kickboxing

In the full-contact sport the male boxers are bare-chested wearing kickboxing trousers and protective gear including: mouth-guard, hand-wraps, 10 oz (280 g). boxing gloves, groin-guard,butt-guard and shin-pads, kick-boots, protective helmet (usually for those under 16). The female boxers will wear a sports bra and chest protection in addition to the male clothing/protective gear. In international kickboxing, where kicks to the thigh are allowed using special low-kick rules, use of Thai shorts instead of long trousers is possible. In addition, amateur rules often allow less experienced competitors to use light or semi-contact rules, where the intention is to score points by executing successful strikes past the opponent's guard, and use of force is regulated. The equipment for semi-contact is similar to full-contact matches, usually with addition of headgear. Competitors usually dress in a t-shirt for semi-contact matches, to separate them from the bare-chested full-contact participants.[14]
These are the rules used in American full contact karate.
  • Opponents are allowed to hit each other with fists and feet, striking above the hip
  • Using elbows is forbidden and the use of the shins is seldom allowed.
  • Bouts are usually 3 to 12 rounds (lasting 2–3 minutes each) for amateur and professional contests with a 1-minute rest in between rounds.
This is in direct contrast to Muay Thai, where the use of elbows and knees are allowed. In fact, some Muay Thai practitioners consider American kickboxing a "watered down" version of Muay Thai. Fighters and promoters can agree to various rules including kicks only above the waist, kicks anywhere, no knee strikes, knees only to the body, and so on. American kickboxing is essentially a mixture of Western boxing and traditional karate.
The round durations and the number of rounds can vary depending on the stipulations agreed to beforehand by each fighter or manager. A winner is declared during the bout if there is asubmission (fighter quits or fighter's corner throws in the towel), knockout (KO), or referee stoppage (technical knock out, or TKO). If all of the rounds expire with no knockout then the fight is scored by a team of 3 judges. The judges determine a winner based on their scoring of each round. A split decision indicates a disagreement between the judges, while a unanimous decision indicates that all judges saw the fight the same way and all have declared the same winner.

[edit] Korea

From the roots Of ancient martial arts as depicted in the Mu Ye Dobo Tong Gi, and other possible influences - an art named Tae Kwon Do by former General Choi Hong Hi, arose just after the Korean war. The meaning of Korean characters in the style name is Kick, Punch, art. Full contact competitions became popular with the formation of the World Taekwondo Federation, whose headquarters is in Seoul, Korea. Currently in Korea, KyukTooki is a professional kickboxing art while Taekwondo is a kind of amateur kickboxing arts that highlights the Kicking aspect.

[edit] International ruleset

The "international kickboxing" ruleset by the International Kickboxing Federation contrasts with the American kickboxing rules in that it allows also low kicks.
These are the rules for international rules kickboxing.
  • Opponents are allowed to strike their opponent with punches and kicks, including kicks below the waist, except for the groin.
  • Knees, elbows or clinching are not allowed.
  • Bouts are 3 to 5 rounds for Amateurs and 3 to 12 rounds for professionals, all rounds lasting 2 minutes each. Each round has a 1-minute rest in between rounds.

[edit] Other kickboxing styles

Semi contact:
Semi-contact is a fighting discipline where two fighters fight with the primary goal of scoring greater points using controlled legal techniques with speed and focus. The main characteristics of semi-contact are delivery, technique and speed. The competition in semi-contact should be executed in its true sense with light and well-controlled contact. It is a technical discipline with equal emphasis put on hand and foot techniques from an athletic viewpoint. Techniques (punches and kicks) are strictly controlled. At each valid point (a point that is awarded, with a legal part of hand or foot to legal targets and with legal technique), the central referee halts the fight and at the same time as the two judges, shows with his/her fingers the number of points in the direction of the fighter who is being awarded points. Fighters will enter the tatami and touch gloves. They will then step back and assume a fighting stance and wait for the command FIGHT from the referee. The time will only be stopped on the command of the referee, by calling TIME toward the area control table. Time is not stopped to award points or penalties unless the referee feels it is necessary. A fighter may have one coach and one second in his corner during the match.
Light contact (or medium-contact)
Competition in Light Contact kickboxing should be executed as its name implies, with well-controlled techniques. In light contact competitors fight continuously until the central referee commands STOP or BREAK. They use techniques from full contact, but these techniques must be well controlled when they land on legal targets. Equal emphasis must be placed on both punching and kicking techniques. Light contact has been created as an intermediate stage between semi and full contact kickboxing. It is carried out with running time. The central referee doesn't judge the fighters, but only makes sure they respect the rules. The fight could be held in a tatami or in a ring.

[edit] Techniques

[edit] Punching

Punching techniques are very much identical to boxing punches, including
  • Jab – straight punch from the front hand, to either the head or the body, often used in conjunction with the cross
  • Cross – straight punch from the back hand
  • Hook – rounded punch to either the head or body in an arching motion, usually not scored in points scoring
  • Uppercut – rising punch striking to the chin.
  • Short straight-punch usually striking to the chin
  • Backfist usually from the front hand, reverse-back fist and spinning back-fist both usually from the back hand – are strikes to the head, raising the arm and bending the arm at the elbow and then straightening the arm quickly to strike to the side of the head with the rear of the knuckles, common in “light contact”.
  • Flying-punch struck usually from the rear hand, the combatant hops on the front foot, kicking back with the rear foot and simultaneously extending the rear hand as a punch, in the form of "superman" flying through the sky.
  • Cross-counter a cross-counter is a counterpunch begun immediately after an opponent throws a jab, exploiting the opening in the opponent's position
  • Overhand (overcut or drop) – a semi-circular and vertical punch thrown with the rear hand. It is usually when the opponent bobbing or slipping. The strategic utility of the drop relying on body weight can deliver a great deal of power
  • Bolo punch – a combination of a wide uppercut/right cross/swing that was delivered seemingly from the floor.
  • Half-hook – a combination of a wide jab/hook or cross/hook
  • Half-swing – a combination of a wide hook/swing

[edit] Kicking

The standard kicking techniques are:
  • Front kick or push Kick/high Kick – Striking face or chest on with the heel of the foot
  • Side kick – Striking with the side or heel of the foot with leg parallel to the ground, can be performed to either the head or body
  • Semi-circular kick or forty five degree roundhouse kick
  • Roundhouse kick or circle kick – Striking with the front of the foot or the lower shin to the head or the body in a chopping motion
There are a large number of special or variant kicking techniques, including spinning kicks, jumping kicks, and other variants such as
  • Hook kick (heel kick) – Extending the leg out to the side of the body, and hooking the leg back to strike the head with either the heel or sole
  • Crescent kick and forward crescent kick
  • Axe kick – is a stomp out kick or axe kick. The stomp kick normally travel downward, striking with the side or base heel.
  • Back kick – is delivered with the base heel of the foot.
  • Sweeping – One foot or both feet of an opponent may be swept depending upon their position, balance and strength.
Spinning versions of the back, side, hook and axe kicks can also be performed along with jumping versions of all kicks

[edit] Knee and elbow strikes

The knee and elbow techniques in Japanese kickboxing, indicative of its Muay Thai heritage, are the main difference that separates this style from other kickboxing rules. See ti sok and ti khaofor details.
  • Straight knee thrust (long-range knee kick or front heel kick). This knee strike is delivered with the back or reverse foot against an opponent’s stomach, groin, hip or spine an opponent forward by the neck, shoulder or arm
  • Rising knee strike – can be delivered with the front or back foot. It makes an explosive snap upwards to strike an opponent’s face, chin, throat or chest.
  • Hooking knee strike – can be delivered with the front or back foot. It makes a half circle spin and strikes the sides of an opponent
  • Side knee snap strike – is a highly-deceptive knee technique used in close-range fighting. The knee is lifted to the toes or lifted up, and is snapped to left and right, striking an opponent’s sensitive knee joints, insides of thighs, groin

[edit] Defense

There are three main defensive positions (guards or styles) used in boxing. Within each style, there is considerable variation among fighters, as some fighters may have their guard higher for more head protection while others have their guard lower to provide better protection against body punches. Many fighters vary their defensive style throughout a bout in order to adapt to the situation of the moment, choosing the position best suited to protect them.
  • Slip – Slipping rotates the body slightly so that an incoming punch passes harmlessly next to the head. As the opponent's punch arrives, the boxer sharply rotates the hips and shoulders. This turns the chin sideways and allows the punch to "slip" past. Muhammed Ali was famous for extremely fast and close slips.
  • Bob and weave – bobbing moves the head laterally and beneath an incoming punch. As the opponent's punch arrives, the boxer bends the legs quickly and simultaneously shifts the body either slightly right or left. Once the punch has been evaded, the boxer "weaves" back to an upright position, emerging on either the outside or inside of the opponent's still-extended arm. To move outside the opponent's extended arm is called "bobbing to the outside". To move inside the opponent's extended arm is called "bobbing to the inside".
  • Parry/Block – Parrying or blocking uses the boxer's hands as defensive tools to deflect incoming attacks. As the opponent's punch arrives, the boxer delivers a sharp, lateral, open-handed blow to the opponent's wrist or forearm, redirecting the punch.
  • The cover-up – Covering up is the last opportunity to avoid an incoming strike to an unprotected face or body. Generally speaking, the hands are held high to protect the head and chin and the forearms are tucked against the torso to impede body shots. When protecting the body, the boxer rotates the hips and lets incoming punches "roll" off the guard. To protect the head, the boxer presses both fists against the front of the face with the forearms parallel and facing outwards. This type of guard is weak against attacks from below.
  • The clinch – Clinching is a rough form of grappling and occurs when the distance between both fighters has closed and straight punches cannot be employed. In this situation, the boxer attempts to hold or "tie up" the opponent's hands so he is unable to throw hooks or uppercuts. To perform a clinch, the boxer loops both hands around the outside of the opponent's shoulders, scooping back under the forearms to grasp the opponent's arms tightly against his own body. In this position, the opponent's arms are pinned and cannot be used to attack. Clinching is a temporary match state and is quickly dissipated by the referee.
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در پنجشنبه هجدهم آبان 1391  | نظر بدهید
 مفهوم کیای و کاربرد آن در ورزشهای رزمی
kiai in martial arts
حتما موقع ضربه زدن یا ضربه خوردن اساتید در باشگاه صدای فریاد آنها را شنیدید ؟ به این فریاد که به هنگام تخلیه نفس انجام میگیرد کیای (KIAI) گفته میشود به طور خلاصه باید گفت که کیای فریادی است که از ناحیه ی داخلی شکم و نزدیک به ناف نشأت می گیرد و همراه با تخلیه ی نفس است (مانند حالتی که یک اتومبیل را هل می دهیم )
کیای معمولا با این صدا ها شنیده میشود : Hi-yah , Aiyah , Eeee-yah , Hyah

یک کیای درست دارای خصوصیات زیر است :

۱ - ریه و شکم به طور کامل از هوا تخلیه می شود.

۲ - ماهیچه های شکم منقبض شده و در مقابل ضربه دارای آمادگی و مقاومت می شوند

۳ - فریادی که همراه تخلیه ی هوا ست هیچگونه تأثیر منفی و خراشی به حنجره و گلو وارد نمی کند.

۴ - هیچ کلمه ی خاصی تلفظ نمی شود.

در خصوص مورد اخیر یعنی شماره ی ۴ ، شنیده می شود که بعضی از کاراته کاهای تازه

کار ، خود کلمه ی کیای را با فریاد و صدای بلند اظهار می کنند که کاملا اشتباه است.

در موارد دیگری دیده شده که برخی کاراته کاها از الفاظ خاصی استفاده می کنند که علاوه

بر اینکه هدف اصلی کیای را ایفاد نمی کند ، بعضا مضحک نیز می باشد. صداهائی شبیه

تیک تیت سیش و نظایر آن.

باید به خاطر داشت که به طور کلی اهدافی که از کیای مد نظر است به شرح ذیل می باشد:

الف - ایجاد ترس و دلهره در حریف

ب - ایجاد روحیه و اعتماد به نفس در خود

ج - آمادگی بدن برای دریافت ضربات احتمالی با آسیب و درد کمتر

د - تقویت تکنیک اجرا شده

در پایان توجه به این تذکر لازم است که کیای به عنوان یک تکنیک محسوب نمی شود بلکه

فریادی است که دقیقا همزمان با اجرای تکنیک و با خصوصیاتی که ذکر شد اجرا می گردد.

و کیای کشیدن زودتر و دیرتر، یعنی قبل و بعد از تکنیک صحیح نیست و خاصیتی ندارد.
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در یکشنبه دوم بهمن 1390  | نظر بدهید
 تاریخچه کیک بوکسینگ در جهان
تاریخجه هنررزمی كيك بوكسينگ

درباره کیک بوکسینگ یا به تعبیری رشته‌ای که هم‌اکنون پرطرفدارترین استایل رزمی حال حاضر جهان است، مطالب مختلفی به رشته تحریر درآمده است.
در اوایل دهه ۷۰ میلادی، بزرگسالان آن روز رزمی جهان، مثل بیل والاس، چاک نوریس، والرا و ... روش مبارزه‌ای جدیدی را ابداع کردند که در آن از ضربات دست و پا به شکلی مؤثر و کاربردی در دفاع و حمله بهره گرفته می‌شد.
شیوه‌های مبارزاتی فول کنتاکت، سمی کنتاکت، لایت کنتاکت و لوکیک اصلی‌ترین روش‌هائی هستند که یک کیک‌بوکسور می‌تواند در تمامی آنها به تبحر لازم رسیده و هم‌زمان بتواند در سیستم‌های مختلف رینگی و غیر رینگی در مسابقات مربوطه شرکت کند.
در شیوه مسابقات فول کنتاکت، ورزشکاران مرد تنها به استفاده از دستکش اکتفا می‌کنند. گاهی اوقات، کیک بوکسینگ را به‌عنوان یک سبک رزمی در نظر می‌گیرند اما در بسیاری مواقع، کیک بوکسینگ تنها یک رویداد رزمی متشکل از مجموعه‌ای قوانین مبارزاتی است.
گروهی از ورزشکاران از دیگر استایل‌های رزمی هم ممکن است علاقمند به حضور در مسابقات کیک بوکسینگ باشند. از آن جمله می‌توان به سانشوکاران و بسیاری از رزمی‌کاران سبک‌های رزمی ژاپنی اشاره کرد.
نکته قابل توجه وجود قوانین متعدد برای انواع مسابقات کیک بوکسینگ است و این‌که از هر سنی می‌توان می‌توان به کیک بوکسینگ پرداخت. ولی مسئله مهم این است که تا ۱۸ سالگی، استفاده از کلاه محافظ سر همواره توصیه شده است.
در کشورهای مختلف دنیا، کیک بوکسینگ به اشکال مختلف وجود داشته است که به برخی از آنها اشاره گذرائی خواهیم داشت.
آدی تادا (Adi thada) یا کیک بوکسینگ هندی: نوعی کیک بوکسینگ که در آن ضربات زانو، آرنج و حمله با پیشانی وجود دارد.
لت وی (Lath wei) یا کیک بوکسینگ برمه‌ای: هنر رزمی سنتی برمه با تأکید بر اجرای ضربات زانو، آرنج و سر. تمامی نقاط بدن ممکن است در یک حمله مورد استفاده قرار بگیرد. نام دیگر آن ”باندو کیک بوکسینگ“ است.
Pradal serey: جد احتمالی موی تای!
موی تای (تای بوکسینگ): هنر رزمی سنتی تایلند که امروز شهرت جهانی یافته و ضربات زانو و آرنج در آن مجاز است.
کیک بوکسینگ ژاپنی: مشابه موی تای اما با سیستم امتیازدهی متفاوت .
کیک بوکسینگ آمریکائی: مشابه کیک بوکسینگ ژاپنی و فول کنتاکت کاراته با شیوه امتیازدهی متفاوت.
فول کنتاکت کاراته: در برخی موارد از محافظ‌های بدن برای مسابقات و تمرین استفاده می‌شود.
ساواته (کیک بوکسینگ فرانسوی): استفاده از کفش در مسابقات مجاز است.
سانشو ـ ساندا (کیک بوکسینگ چینی): شامل تکنیک‌های کاربردی سایر استایل‌های رزمی به همراه فنون درگیری و پرتاب‌ها.
شوت بوکسینگ: شکل ژاپنی کیک بوکسینگ که در آن پرتاب و درگیری مانند ساشو مجاز است.
Yaw - yan (کیک بوکسینگ فیلیپینی): رقص مرگ نام مناسبی برای کیک بوکسینگ فیلیپینی است. ورزشی مشابه موی تای.
می‌توان به انواع متعدد دیگری از کیک بوکسینگ نیز اشاره کرد، ولی همان‌طور که اشاره شد، تفاوت اصلی همگی آنها در نوع قوانین مسابقاتی است. در عین حال بسیاری از این استایل‌ها اساساً خود را کیک بوکسینگ نمی‌دانند! و استفاده از نام کیک بوکسینگ‌ تنها برای ملموس‌تر شدن آنها نزد عامه است.
واژه کیک بوکسینگ اولین‌بار توسط ”نوگوچی اسامر“ که یک برگزارکننده مسابقات رزمی در ژاپن بوده برای انواع مختلف ورزش‌های مشابه به موی تای و کاراته در دهه ۱۹۵۰ ابداع شد.
این اصطلاح بعداً در آمریکا به شکل خاص به کار رفت. در بیستم دسامبر سال ۱۹۵۹، یک دوره مسابقات موی تای بین فایترهای تایلندی در سالن آساکوزای توکیو برگزار شد.
فردی به نام ”تاتسویا مادا“ که پیش از آن ”نیهون کمپو کاراته دو“ را ابداع کرده بود از علاقمندان به موی تای محسوب می‌شد، زیرا قصد داشت مسابقات کاراته را مطابق با قوانین فول کنتاکت برگزار کند. در آن زمان قوانین کاراته کنترلی اجازه نمی‌داد تا مبارزین ضربات را به ‌طور کامل به یکدیگر وارد کنند. او از مدت‌ها قبل درباره ابداع روش مبارزاتی جدید، ایده‌هایش را مطرح کرده بود.
سرانجام در نوامبر ۱۹۵۹ او ”کاراته بوکسینگ“ را به‌عنوان یک ورزش جدید مطرح کرد. یامادا برای معرفی ورزش جدید خود، تای بوکسورهای تایلندی را دعوت کرد. تا آن زمان ـ یامادا تنها کاراته‌کائی بود که به تای بوکسینگ علاقمند شده بود.
او با نظارت یک قهرمان سابق موی تای، به مطالعه فنون و روش مبارزاتی تای بوکسینگ پرداخت.
دوازدهم فوریه سال ۱۹۶۳، روزی خاطره‌انگیز و تاریخی برای رزمی جهان است زیرا در آن روز ورزشکاران کاراته و موی تای در سالن ورزشی لومپینی تایلند به مصاف یکدیگر رفتند.
سه کاراته‌کا به اسامی ”تاداشی ناکامورا“، ”کنجی کوروساکی“ و ”آکیوفوجی هیرا“ در مقابل سه حریف تای بوکسور قرار گرفتند و در پایان نتیجه‌ای تقریباً باور نکردنی کسب شد. تیم کاراته ژاپن با نتیجه ۲ بر ۱ حریفان موی تای کار را مغلوب کرد!
نوگوچی و کنجی کوراساکی (یک مربی کیوکوشین) با مطالعه موی تای و تلفیق آن با کاراته، روشی را ابداع و آن را کیک بوکسینگ نامیدند. پرتاب و ضربه با سر در ابتدا با هدف متمایز این روش مبارزاتی از موی تای، مجاز شمرده می‌شد ولی در ادامه غیرمجاز دانسته شد.
برای اولین‌بار در سال ۱۹۶۶، آزامو نوگرچی، انجمن کیک بوکسینگ را تأسیس کرد و در ادامه اولین مسابقات کیک بوکسینگ در یازدهم آوریل ۱۹۶۶ در ازاکا برگزار شد.
تاستویامادا در سال ۱۹۶۷ درگذشت ولی در دوجوی او هم‌چنان ترتیب و پرورش کیک‌بوکسورها ادامه داد.
به‌تدریج کیک بوکسینگ در ژاپن توسعه یافت و مورد توجه تلویزیون قرار گرفت. تاداشی ساوامورا، جزء اولین گروه قهرمانان سرشناس کیک بوکسینگ محسوب می‌شود.
البته پس از مدتی با بازنشستگی و کناره‌گیری ساوامورا از مسابقات حرفه‌ای، اقبال عمومی و توجه تلویزیون به کیک بوکسینگ کاهش یافت، تا این‌که سرانجام در سال ۱۹۹۳ K-۱ موجودیت یافت.
در سال ۱۹۹۳، کازویوشی ایشی ـ (بنیان‌گذار سیدوکان کاراته)، K-۱ را تحت قوانین کیک بوکسینگ ابداع کرد. در این سال بود که مجدداً کیک بوکسینگ به شهرت گذشته دست یافت و به‌تدریج در آمریکای شمالی، اروپا، استرالیا و نیوزیلند رواج پیدا کرد.
البته در سال ۱۹۷۸، یان پلاس، انجمن کیک بوکسینگ هلند (NKBB) را به‌عنوان اولین سازمان کیک بوکسینگ جهان تأسیس کرده بود و در دهه ۱۹۷۰ نیز بیل والاس که از قهرمانان کاراته ایالات متحده بود به این روش می‌پرداخت.
امروزه دو سازمان معتبر در دنیا، مسابقات کیک بوکسینگ را در دو بخش حرفه‌ای و آماتور، برگزار می‌کنند. (ISKA - WAKO) که از این میان سازمان WAKO تنها سازمان برگزارکننده مسابقات کیک بوکسینگ است که بخش آماتور آن مورد تأئید GAISF (گایسف) قرار گرفته است.
برای اولین‌بار کیک بوکسینگ واکو در مسابقات داخل سالن ۲۰۰۷ ماکائو حضور یافت و شورای المپیک آسیا آن را به رسمیت شناخت.
|+| نوشته شده توسط جواد فصیحی رامندی در جمعه دوم دی 1390  | نظر بدهید
 شرایط ارتقائ کمربند
شرايط ارتقاء کمربند سفيد به زرد (مدت 3 ماه)
 
  1. حالت گارد مبارزه - فايت پوزيشن
  2. جاخالی دادنها - (داک) چپ و راست
  3. تکنيکهای ضربات دست - جب / پانچ
  4. تکنيکهای ضربات پا - فرانت کيک / لوکيک / اينسايد کيک / اوت سايد کيک / ميدل کيک
  5. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات دست و پای مذکور
  6. طناب زدن - مدت يک دقيقه
  7. مبارزه (فايت) - يک راند 1.5 دقيقه
  8. بدن سازی (تعداد) - شنا 15 / شکم 25 / بارفيکس 5
شرايط ارتقاء کمربند زرد به نارنجی (مدت 4 ماه)
 
  1. حالت گارد مبارزه ای وايستادنها - فايت پوزيشن / فوروارد استنس / بک استنس
  2. جاخالی دادن ها - (داک) چپ و راست / (فايت) چپ و راست
  3. تکنيکهای ضربات دست - جب / پانچ / هوک
  4. تکنيکهای ضربات پا - فرانت کيک / لو کيک / ميدل کيک / اينسايد کيک / اوت سايد کيک / های هاس کيک / پوش کيک
  5. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات دست وپای مذکور
  6. طناب زدن - مدت 1.5 دقيقه
  7. مبارزه (فايت) - يک راند 2 دقيقه ای
  8. بدن سازی (تعداد) - شنا 20 / شکم 30 / بارفيکس 6
شرايط ارتقاء کمربند نارنجی به سبز (مدت 5 ماه)
 
  1. حالت گارد مبارزه ای وايستادنها - فايت پوزيشن / فوروارد استنس / بک استنس / لفت سايد / رايت سايد
  2. جاخالی دادنها - داک چپ و راست / فايت چپ وراست / استپ باک
  3. تکنيکهای ضربات دست - جب / پانچ / هوک / اپر کات
  4. تکنيکهای ضربات پا - فرانت کيک / لو کيک / ميدل کيک / اينسايد کيک / اوت سايد کيک / های هاوس کيک / پوش کيک / هوک کيک / بک کيک / سوئيپ
  5. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات دست وپای مذکور
  6. طناب زدن - به مدت 2 دقيقه
  7. مبارزه (فايت) - يک راند 2 دقيقه ای
  8. بدن سازی (تعداد) - شنا 25 / شکم 35 / بارفيکس 7
شرايط ارتقاء کمربند سبز به آبی (مدت 6 ماه)
 
  1. حالت گارد مبارزه ای وايستادنها - فايت پوزيشن / فوروارد استنس / بک استنس / لفت سايد / رايت سايد / رقص پا
  2. جاخالی دادنها - داک چپ و راست / فايت چپ و راست / استپ بک / سايد استپ
  3. تکنيکهای ضربات دست - جب / پانچ / هوک / آپرکات / فورفيست / فيست ايچ / فرانت کيک / لو کيک / ميدل کيک / اينسايد کيک / اوت سايد کيک / های هاوس کيک / پوش کيک / هوک کيک / بک کيک / سوئيپ / راند بک کيک / آرچ کيک
  4. ترکيب و اجرای تکنيکهای ضربات دست وپای مذکور
  5. طناب زدن - به مدت 2 دقيقه
  6. مبارزه (فايت) - يک راند 2 دقيقه ای
  7. بدن سازی (تعداد) - شنا 25 / شکم 35 / بارفيکس 8
شرايط ارتقاء کمربند آبی به قهوه ای (مدت 7 ماه)
 
  1. تسلط به گارد، رقص پا و ايستادنها
  2. تسلط به جاخالی دادنها - داک چپ و راست / فايت چپ وراست / استپ بک / سايد استپ
  3. تکنيکهای ضربات دست - جب / پانچ / هوک / اپرکات / فور فيست / فيست ايچ / راند بک فيست ايچ
  4. تکنيکهای ضربات پا - فرانت کيک / لو کيک / ميدل کيک / اينسايد کيک / اوت سايد کيک / های هاوس کيک / پوش کيک / سايد کيک / هوک کيک / بک کيک / سوئيپ / راند باک کيک / آرچ کيک
  5. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات پای مذکور
  6. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات دست مذکور
  7. ترکيب واجرای تکنيکهای ضربات دست و پای مذکور
  8. طناب زدن - به مدت 2.5 دقيقه
  9. مبارزه (فايت) - دو راند 2 دقيقه ای
  10. بدن سازی (تعداد) - شنا 35 / شکم 45 / بارفيکس 9
شرايط ارتقاء کمربند قهوه ای به مشکی
 
  1. انضباط ظاهری (لباس) و اخلاقی
  2. دانستن اسامی ضربات فول کيک بوکسينگ به زبان اصلی
  3. تسلط بر تمامی گاردها، رقص پا، جاخالی کردنها
  4. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست کامل (فول کيک بوکسينگ)
  5. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات پا کامل (فول کيک بوکسينگ)
  6. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا کامل (فول کيک بوکسينگ)
  7. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به ميت
  8. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به کيسه
  9. ترکيب اجرای ضربات بصورت تعادلی
  10. طناب به مدت 1 دقيقه
  11. تسلط به ضربات پرشی
  12. بدنسازی شنا 40 ، شکم 40 در يک دقيقه ، بارفيکس 10
  13. فايت يک راند 2 دقيقه ای
شرايط ارتقاء فنی به کمربند مشکی دان 1
   
  1. انضباط ظاهری (لباس) و اخلاقی
  2. دانستن اسامی ضربات فول کيک بوکسينگ به زبان اصلی
  3. تسلط بر تمامی گاردها، رقص پا، جاخالی کردنها
  4. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست کامل (فول کيک بوکسينگ)
  5. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات پا کامل (فول کيک بوکسينگ)
  6. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا کامل (فول کيک بوکسينگ)
  7. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به ميت به مدت 1 دقيقه
  8. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به کيسه به مدت 1 دقيقه
  9. ترکيب اجرای ضربات 2 تايی بصورت تعادلی
  10. طناب به مدت 1.5 دقيقه
  11. تسلط به ضربات پرشی
  12. بدنسازی شنا 40 ، شکم 60 در يک دقيقه ، بارفيکس 11
  13. فايت يک راند 2.5 دقيقه ای
شرايط ارتقاء فنی به کمربند مشکی دان 2
     
  1. انضباط ظاهری (لباس) و اخلاقی
  2. دانستن اسامی ضربات فول کيک بوکسينگ به زبان اصلی
  3. تسلط بر تمامی گاردها، رقص پا، جاخالی کردنها
  4. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست کامل (فول کيک بوکسينگ) 1 دقيقه
  5. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات پا کامل (فول کيک بوکسينگ) 1 دقيقه
  6. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا کامل (فول کيک بوکسينگ)
  7. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به ميت به مدت 1.5 دقيقه
  8. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به کيسه به مدت 1 دقيقه
  9. ترکيب اجرای ضربات 3 تايی بصورت تعادلی
  10. طناب به مدت 2 دقيقه
  11. تسلط به ضربات پرشی
  12. بدنسازی شنا 50 ، شکم 60 در يک دقيقه ، بارفيکس 12
  13. فايت 2 راند 1.5 دقيقه ای
شرايط ارتقاء فنی به کمربند مشکی دان 3
       
  1. انضباط ظاهری (لباس) و اخلاقی
  2. دانستن اسامی ضربات فول کيک بوکسينگ به زبان اصلی
  3. تسلط بر تمامی گاردها، رقص پا، جاخالی کردنها
  4. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست کامل (فول کيک بوکسينگ) 2 دقيقه
  5. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات پا کامل (فول کيک بوکسينگ) 2 دقيقه
  6. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا کامل (فول کيک بوکسينگ) 2 دقيقه
  7. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به ميت به مدت 2 دقيقه
  8. ترکيب اجرای تکنيکهای ضربات دست و پا به کيسه به مدت 2 دقيقه
  9. ترکيب اجرای ضربات 4 تايی بصورت تعادلی
  10. طناب به مدت 2.5 دقيقه
  11. تسلط به ضربات پرشی
  12. بدنسازی شنا 60 ، شکم 65 در يک دقيقه ، بارفيکس 13
  13. فايت 2 راند 2 دقيقه ای

Nessun commento:

Posta un commento